نقد و بررسی بازی سیاووش

نقد و بررسی بازی سیاووش

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

نقد و بررسی بازی سیاووش

ناشر: استودیوی بازی سازی سورنا
سازنده: استودیوی بازی سازی سورنا
سبک: Action Role-Playing
پلتفورم ها: PC
تاریخ انتشار: 15 شهریور 1391

بازی سیاووش با تبلیغات بسیار ناچیز در نمایشگاه رسانه های دیجیتال امسال حضور پیدا کرد و در روزهای پایانی نمایشگاه به صورتی محدود به فروش رسید. این بازی در اختتامیه نمایشگاه برای کسب بسیاری از جوایز کاندید شد و در نهایت توانست لقب بهترین بازی سال (البته در کنار بازی "گرشاسپ: راز اژدها" که این سوال را به وجود آورد که واقعاً کلمه بهترین برای مسئولین نمایشگاه چه معنایی دارد؟!) و بهترین بازی از لحاظ فنی را کسب کند. هم اکنون بازی به طور رسمی و در سطح کشور به طور عمده منتشر شده است. حال باید ببینم که آیا این عنوان ارزش جوایر کسب کرده را داشته است یا خیر؟!

در ادامه، قبل از نقد و بررسی بازی به جزئیات و حواشی بازی که نقشی در ارزیابی فنی آن ندارد می پردازیم.

پس از تهیه بازی در نمایشگاه، اولین چیزی که توجه من را به خود جلب کرد طراحی بسیار خشک و بی روح جلد جعبه بازی بود. نکته منفی دیگر که در بازی "مبارزه در خلیج عدن" نیز وجود داشت، حداقل سیستم مورد نیاز ذکر شده در پشت جعبه بود. البته وضع کمی از بازی یاد شده بهتر بود ولی ایراداتی از جمله بالاتر نوشتن سیستم مورد نیاز از حداقل سیستم مورد نیاز واقعی بازی و همچنین دقیق نبودن جزئیات نوشته شده داشت. خوشبختانه طبق تماسی که با سازندگان داشتیم و دریافت تصاویری از بسته بندی جدید، در نسخه رسمی بازی مشکلات ذکر شده رفع شده اند. نکته مهمی که در بسته بندی جدید توجهمان را جلب می کند، تغییر لوگوی بازیست که از فونت معلی و حالت عمودی به فونت نستعلیق و حالتی افقی تر تبدیل شده که این امر به گفته سازندگان به دلیل ناخوانایی لوگوی اولیه سیاووش توسط برخی بازدیدکنندگان در نمایشگاه بوده است. البته به نظر من لوگوی ابتدایی بازی با وجود مشکلاتی که داشت حماسی تر بود. نکته جالب دیگر قیمت درج شده در پشت بسته بندی جدید است که 4999 تومان ثبت شده است! معلوم نیست منظور سازندگان از این کار کنایه ای به قیمت های اینچنینی برخی از اجناس می باشد یا یک شوخی ساده با مخاطبینشان بوده.

پس از اینکه از نمایشگاه برگشتم و دیسک بازی را در رایانه خود قرار دادم، با Autorun به زبان انگلیسی روبرو شدم که اصلاً انتظارش را نداشتم. یکی از گزینه ها با نام Game Manual که همان آموزش بازی است مرا به سمت خود جلب کرد. با باز کردن پرونده مربوطه، بی ذوقی سازندگان این پرونده آموزشی جلب توجه می کند! در یک کلام هیچ هنر و ذوقی برای ساخت این قسمت به خرج داده نشده بود و مهارت ها و اسلحه ها و موارد دیگر بدون هیچ توضیح یا با توضیحاتی کمتر از توضیحات داخل بازی معرفی شده بودند. علاوه بر اینها در هنگام نصب بازی که آن هم به زبان انگلیسی بود حتی صفحه License Agreement که شامل قوانینی از جمله کپی رایت و مسئولیت های متقابل سازنده و مخاطب می شود هم ربطی به این بازی نداشت و مربوط به یکی از نرم افزارهای شرکت Microsoft می شد! شاید تنها نکته مثبت Autorun را بتوان موسیقی پس زمینه مناسب آن دانست. البته در مورد تغییرات این بخش در نسخه رسمی اطلاعاتی کسب نکردم، ولی امیدوارم این مشکلات که در لذت بردن از بازی هیچ نقشی ندارد و تنها ارزش دادن به مخاطب ایرانی و حتی خود بازی است حل شده باشد و در هیچ بازی ایرانی دیگری مشاهده نشود.

داستان بازی بر خلاف نامش قرار نیست داستان سیاووش را به طور مستقیم بازگو کند. دلیل این امر هم این است که ساخت بازی در ابتدا با نام "دوازده رخ" آغاز شد ولی در اواسط کار به دلایل بازاریابی بهتر و محبوبیت سیاووش در بین ایرانیان، بازی به "سیاووش" تغییر نام پیدا کرد. البته دوازده رخ همچنان در پایین لوگوی اولیه بازی حضور دارد و به عبارتی سیاووش نام این سری و دوازده رخ نام این نسخه است یعنی "سیاووش: دوازده رخ".

دوازده رخ نام یکی از جنگ های بزرگ شاهنامه است. دلیل اصلی وقوع این جنگ خونخواهی سیاووش بوده است. در این جنگ 11 سردار ایرانی با 11 سردار تورانی به مبارزه می پردازند و در جنگ پایانی کیخسرو، شاه ایران زمین، با پاداشاه توران، افراسیاب، مبارزه می کند. بنابراین از آن جهت که جنگ پایانی بین دو شاه برگزار شده است، این جنگ به نام یازده رخ نیز شناخته می شود. داستان بازی از جایی شروع می شود که بازیکن در نقش "گیو" پهلوان ایرانی قرار می گیرد و باید کیخسرو، پسر سیاووش، و مادرش را که پس از قتل سیاووش ناپدید شده اند پیدا کند و به ایران برگرداند. پس از پیدا شدن کیخسرو، داستان به زمانی که کیخسرو پادشاه ایران شده است پرش می کند و بازیکن در نقش "بیژن" پسر گیو قرار می گیرد و مبارزاتی که از این پس اتفاق می افتد روایت می شود.

این داستان برای سبک بازی مناسب است و مبارزات مشهوری از شاهنامه را روایت می کند، ولی متاسفانه شخصیت پردازی در این بازی اصلاً معنا ندارد و به هیچ وجه شما با شخصیت های این بازی ارتباط برقرار نمی کنید. مشکل دیگر این است که بر خلاف نام اولیه بازی یعنی دوازده رخ، این جنگ به نمایش در نمی آید. همچنین می توان گفت داستان بازی پایان مناسبی ندارد و فقط با نوشتن جمله "این داستان ادامه دارد" بازیکن را در انتظار نسخه بعدی قرار می دهد.

داستان بازی توسط میان پرده های کمیک گونه روایت می شود. اغلب این میان پرده ها سیاه و سفید هستند. حدود 30 دقیقه میان پرده در بازی وجود دارد که از نظر بصری قابل قبول هستند. اما باگ هایی در پخش این میان پرده ها وجود دارد. اول اینکه مقیاس اغلب میان پرده ها 16:9 (Wide یا گسترده) می باشد، ولی اگر رزولوشن بازی بر روی حالتی غیر از 16:9 تنظیم شده باشد، میان پرده ها همچنان مثل قبل پخش می شوند و باعث کِش آمدن تصاویر می شود. مشکل دیگر این است که بعضی از میان پرده ها با اینکه در حالت 16:9 تصویربرداری شده اند، اما در بازی با حالتی بسیار گسترده تر پخش می شوند که همان مشکل قبلی را ایجاد می کنند. اگر یکی از میان پرده ها را رد کنید و بار دیگر مرحله را از ابتدا بارگزاری کنید، صدای میان پرده از جایی پخش می شود که دفعه قبل آن را رد کرده اید. البته این مشکل آنچنان بزرگ نیست چون احتمالاً هر کس میان پرده ای را برای بار اول رد کند، در دفعات بعد نیز حتماً آن را رد خواهد کرد، ولی اگر شخصی به اشتباه این کار را انجام دهد و بخواهد حتماً میان پرده را به طور درست ببیند، باید از بازی خارج شود و بار دیگر بازی را اجرا کند.

سبک بازی اکشن نقش آفرینی است و با الگو برداری از بازی Diablo و دیگر بازی های مشابه آن ساخته شده است. همانند اغلب بازی های به این سبک، با نگه داشتن کلید چپ موشواره می توانید قهرمان بازی را تکان دهید و با کلید راست به دشمنان حمله کنید.

در بازی با انجام ماموریت ها و پیشروی در بازی امتیازاتی دریافت می کنید که با رسیدن به حد معینی سطح قهرمان بازی بیشتر می شود. در هر بار ارتقاء سطح، شما می توانید از بین درخت مهارت ها، یکی از مهارت ها را انتخاب کنید یا یکی از آنها را ارتقاء بخشید. مهارت ها به دو دسته خودکار و دستی تقسیم می شوند. مهارتهای خودکار شامل مهارت هایی همچون باز گردانی سلامت یا تخفیف در خرید می شود و پس از گرفتن این مهارت ها تاثیرشان به طور خودکار در بازی صورت می گیرد. مهارت های دستی شامل مواردی مثل ظاهر کردن ببر یا رویین تن شدن برای مدت زمانی مشخص می باشد. در هر بار استفاده از این مهارت ها مقداری از مانای شما کم می شود و تا مدت زمانی معین دیگر نمی توان از آن مهارت استفاده کرد. البته یک باگ وجود دارد که در بعضی مواقع قبل از اینکه مدت زمان محرومیت از مهارتی تمام شود، می توان دوباره از آن مهارت استفاده کرد. هر چه سطحتان در بازی بیشتر شود، شما به مهارت های بیشتری دسترسی پیدا می کنید. تنوع مهارت ها هم مناسب است، البته بعضی از آنها شباهت زیادی با هم دارند و اضافی به نظر می رسند؛ بعضی هم همانند "تخفیف در خرید" در سطح های بالا آزاد می شوند که دیگر مورد نیاز بازیکن قرار نمی گیرد.

برای استفاده سریع از مهارت های دستی چهار جایگاه تعبیه شده است که با شماره های 1 تا 4 روی صفحه کلید می توان به آنها دسترسی پیدا کرد. البته این بخش دو مشکل اساسی دارد. اول اینکه تعداد این جایگاه ها می توانست بیشتر باشد و مهمتر از همه اینکه اختصاص دادن مهارتی به این جایگاه ها زیاد جالب نیست، به نحوی که سازندگان مجبور شدند در بسته اصلاحی، آموزش انجام این کار را نیز را در بازی قرار دهند؛ در صورتی که سازندگان می توانستد از سیستم محبوب کشیدن و رها کردن که روز به روز کاربردش در موارد مختلف بیشتر می شود استفاده کنند.

در هربار ارتقاء سطح قهرمان بازی 5 امتیاز دریافت می کنید تا ویژگی های قهرمان را ارتقاء دهید. قهرمان بازی چهار ویژگی دارد تحت عناوین: قدرت (که بر روی حملات نزدیک و میزان کل سلامتی تاثیر دارد)، چابکی (که بر حملات دور و فرار از ضربات دشمن تاثیر دارد)، هوشمندی (که بر روی حملات جادویی و میزان مانای کل تاثیر دارد) و قدرت تدافعی (که بر روی زره قهرمان تاثیر می گذارد). البته این چهار ویژگی تحت تاثیر وسایل همراه قهرمان نیز قرار دارد و بر همین اساس متغیر است و به همین دلیل بهتر بود در صفحه ارتقاء ویژگی ها، میزان اصلی ویژگی بدون وسایل نیز مشخص میشد تا بازیکن انتخاب هوشمندانه تری انجام دهد.

با کشتن دشمنان و یا شکستن کوزه ها علاوه بر طلا امکان دارد اسلحه یا حلقه جادویی یا زره و کلاه خود و ... نیز بر روی زمین باقی بماند. ویژگی مثبت این وسایل تاثیری است که بر روی ویژگی های قهرمان دارند، همانند Diablo III، البته نه به آن وسعت. ایرادی که در این قسمت وجود دارد تصادفی نبودن این وسایل است و در هر بار تکرار بازی تفاوتی در آن ایجاد نمی شود، البته به جز مقدار طلایی که بر روی زمین باقی می ماند.

اسلحه های بازی به دو دوسته نزدیک زن و دورزن تقسیم می شود. در اسلحه های نزدیک زن انواع شمشیر و تبر یافت می شود و در اسلحه های دور زن تیر و کمان و عصاهای جادویی قرار دارند. از حق نگذریم تنوع اسلحه ها مناسب است و با پیشروی در بازی، وسایل بهتری در اختیار بازیکن قرار می گیرد.

قهرمان بازی کوله پشتی ای با 36 خانه دارد که در هر خانه یک وسیله قرار می گیرد. سازندگان می توانستند بر روی این قسمت بیشتر کار کنند. در این سیستم ساده اگر در هر بار رسیدن به فروشنده ها، وسایل قدیمی و کم ارزش خود را بفروشید، کوله پشتی قهرمان هیچ وقت پر نمی شود و هیچ وقت در دوراهی برداشتن یک وسیله قرار نمی گیرید. سازندگان اگر یادشان باشد حتی در نسخه اول Diablo هم هر وسیله بسته به اندازه اش فضایی از کوله پشتی را می گرفت ولی در این بازی یک حلقه همان فضایی را می گیرد که یک شمشیر می گیرد!

در بازی دو نوع فروشنده وجود دارد: فروشندگان وسایل و فروشندگان معجون سلامتی و مانا. بخش فروشگاه وسایل مشکلاتی دارد. اول از همه اینکه وقتی شما وسیله ای را می فروشید تنها 15 درصد از قیمت آن را دریافت می کنید که حتی در بعضی مواقع به خاطر باگ های بازی هیچ چیز دریافت نمی کنید! همچنین اگر وسیله ای را بخرید و در همان لحظه بخواهید بفروشید نیز به قیمت اولیه نمی توانید آن را به فروش برسانید، در صورتی که در تمامی بازی های مشابه، تا زمانی که از فروشگاه خارج نشده اید، چیزی ثبت نمی شود. همچنین در اغلب اوقات وسایلی که در فروشگاه قابل خریداری است را یا از قبل دارید و یا کمی جلوتر با کشتن دشمنان آن وسیله را دریافت می کنید، بنابراین پس از چند بار دیدن همچین صحنه ای دیگر استقبالی از فروشگاه نمی کنید و فقط در آنجا وسایل بی ارزش خود را می فروشید تا کار مهمتری را که در بازی با طلا می شود انجام داد، انجام دهید. مشکل دیگر بازی این است که در ابتدا و یا در طول مرحله پایانی بازی فروشنده ای وجود ندارد و همچنان با کشتن دشمنان طلا دریافت می کنید که دیگر هیچ کاربردی ندارد، زیرا حتی امکان این وجود ندارد با شخصیتی که ساخته اید بازی را بار دیگر از ابتدا و با حفظ ویژگی ها و وسایلتان شروع کنید.

در طول مراحل اگر به همه جا گشت و گذار کنید، با کلبه هایی روبرو می شوید که می توانید گرگ، ببر و یا یک جنگجو را استخدام کنید. البته این یاران شما کاملاً توسط هوش مصنوعی هدایت می شوند.

تنوع دشمنان بازی نسبت به تعداد مراحل بسیار مناسب است و هر کدام ویژگی خاص خود را دارند. دشمنان بازی به چهار دسته جادوگر، تیرانداز، شمشیرزن و حیوانات وحشی تقسیم می شوند. مشکل اصلی، اهریمنی بودن تمامی دشمنان است و اینکه در بعضی از مراحل که به جنگ با تورانیان می رویم، به جای سربازان تورانی (که اصلاً در بازی طراحی نشده اند!) باید با این موجودات مبارزه کنیم. در پایان اغلب مراحل نیز غول آخر وجود دارد که واقعاً در این مورد سازندگان کم کاری نکرده اند و چه از نظر طراحی و چه ویژگی های فردی هر کدام با یکدیگر متفاوتند. البته استراتژی مبارزه با غول آخرها تقریباً یکی است، ولی در بعضی از مبازرات با غول ها ویژگی های خاصی در محیطی وجود دارد که تنوع خوبی به مبارزات داده است. هرچند بهتر بود این نوع ویژگی ها در بیشتر مبازرات با غول آخرها قرار می گرفت.

هوش مصنوعی دشمنان قابل قبول است ولی بسیار ساده طراحی شده و دارای باگ هایی نیز هست. به عنوان مثال تعدادی از غول آخرهای بازی وقتی شما مهارت ظاهر کردن ببر را داشته باشید و ببر را ظاهر کنید، کاری به ببر ندارند و فقط به دنبال قهرمان می آیند و ببر قصه ما به راحتی غول بازی را نابود می کند! یا در یکی از مراحل که باید از چهار دسته از سربازان ایرانی در مقابل سربازان تورانی (شما موجودات اهریمنی بخوانید!) که از چهار طرف صفحه حمله می کنند دفاع کنید، کافیست فقط از یک دسته از سربازان دفاع کنید و اصلاً در نقشه حرکتی نداشته باشید چرا که دشمنان شما فقط به دسته ای که در جهت آمدنشان بوده اند توجه دارند و به دسته دیگر که در نزدیکی همان دسته قرار دارد، کاری ندارند!

طراحی مراحل و ماموریت های بازی بسیار عالی است و تقریباً هیچ مرحله و ماموریت مشاب هی در بازی وجود ندارد. در طول بازی محیط های برفی، کوهستانی، بیابانی، جنگلی، روستایی و ... قرار گرفته که واقعاً برای بازی ای که بین 3 تا 5 ساعت بیشتر به طول نمی انجامد بسیار مناسب است. بازی دارای سه درجه سختی می باشد و تنها تفاوت این سه درجه میزان سلامتی دشمنان و قدرت ضربات آنان است. گزینه ای به نام "حرفه ای" نیز وجود دارد که با انتخاب آن در هر درجه ای که باشید، اگر در ماموریتی شکست بخورید یا بمیرید، بازی را باید از ابتدا بروید. متاسفانه سختی مراحل تعادل ندارد و بعضی از مراحل حتی در درجه سختی آسان نیز بسیار سخت است، مخصوصاً برای تازه واردان به این سبک.

در طول بازی برای تنوع گیم پلی تعداد اندکی معمای بسیار ساده و ماموریت های جانبی قرار گرفته است. جوایز این ماموریت ها اغلب طومارهایی است که داستان سیاووش را با نثری روان و زیبا روایت می کند. البته متاسفانه برای خواندن این طومارها باید به منوی اصلی بازی بروید و در داخل خود بازی نمی توانید به آنها دسترسی داشته باشید.

سیستم ذخیره سازی بازی به صورت checkpoint است، یعنی در طول مراحل در نقاطی خاص بازی ذخیره می شود. در نسخه ای که در نمایشگاه عرضه شد، مشکلاتی زیادی در ذخیره کردن مراحل وجود داشت و در بعضی از مراحل خاص به درستی بازی ذخیره نمی شد و باید بازی را اول می رفتید، اما خوشبختانه با عرضه بسته ای الحاقی که به طور پیش فرض در نسخه رسمی وجود دارد، این مشکلات حل شده است. البته شاید اگر در کنار سیستم checkpoint امکان ذخیره سازی به طور دستی هم وجود داشت خیلی بهتر بود و از آنجایی که پس از اتمام بازی، قابلیت تکرار مرحله خاصی وجود ندارد، بازیکنان می توانستند با ذخیره های خودشان مراحل مورد نظرشان را تکرار کنند. از نظر برنامه نویسی نیز سیستم ذخیره سازی بازی بسیار ضعیف است به این دلیل که اگر فایل های ذخیره شده بازی را مورد بررسی قرار دهید متوجه می شوید که خط هایی از خود مراحل نیز در فایل ها ذخیره شده است که اصلاً نیازی به آنها نیست و این کار باعث شده پس از اتمام بازی، حجم پوشه ذخیره بازی حتی از پوشه مراحل بازی هم بیشتر شود!

بازی توسط موتور منبع بازی که به طور کامل توسط سازندگان طراحی شده، ساخته شده است. نام این موتور در ابتدا "کوچول" بود ولی سپس به نام شرکت سازنده یعنی "سورنا" تغییر پیدا کرد. موتور بازی درست است بسیاری از ویژگی های موتورهای پیشرفته شرکت های خارجی را ندارد، اما نباید فراموش کنیم که این موتور در داخل کشور و با دانش فنی کشور طراحی شده، و با این حال گرافیک کاملاً قابل قبولی را به نمایش می گذارد. کیفیت بافت ها و نورپردازی و سایه پردازی برای بازی ای با دوربین ایزومتریک کاملاً مناسب است. طراحی دشمنان مخصوصاً غول های بازی به خوبی و زیبایی شکل گرفته است. انیمشن های بازی نیز نسبت به اینکه کاملاً دستی طراحی شده اند، زیبا هستند، به جز تعدادی از انیمشن ها همچون انمیشن اژدهای بازی. افکت های ضربه نیز قابل قبول به نظر می رسند.

گفتنیست بازی با 30 فریم در ثانیه (30 fps) پخش می شود که ثبات بسیار خوبی هم دارد. در کل گرافیک بازی از نظر فنی بسیار موفق و قابل تقدیر است اما از نظر هنری مشکلاتی وجود دارد که اصلاً نمی توان آنها را به خاطر ایرانی بودن بازی بخشید.

طراحی محیط های بازی از نظر تنوع بسیار عالیست، ولی جزئیات در خیلی از این محیط ها کم می باشد و حس حماسی و ایرانی بودن و باستانی بودن در محیط ها حس نمی شود. با اینکه در طول مراحل قهرمان بازی تغییر می کند، اما ظاهر آن اصلاً تغییری نمی کند. همینطور از طرفی چون مهارت ها و وسایل هم تغییری پیدا نمی کند، اگر میان پرده ها را رد کنید و با داستان های شاهنامه آشنایی نداشته باشید، متوجه تغییر قهرمان بازی نمی شوید. وقتی چنین مشکلی در بازی وجود دارد، مشکل عوض نشدن زره و لباس های قهرمان با وسایل متفاوت را نمی توان مشکل دانست! طراحی اسلحه ها هم با اینکه متفاوت هستند ولی این اسلحه ها نسبت به اندازه قهرمان بسیار بزرگ به نظر می رسند و اصلاً ظاهر جالبی ندارد. مشکل دیگر ثابت بودن انیمشن های قهرمان در همه حالات است و بدون توجه به در دست داشتن اسلحه یا نوع اسلحه، همیشه قهرمان بازی به یک شکل راه می رود. در کل تا پایان بازی حتی در تیتراژ پایانی بازی باید از بی ذوقی هنری زجر بکشید (در تیتراژ پایانی فقط یک تصویر به نمایش در می آید و با هر بار سیاه شدن صفحه، دوباره آن عکس می آید، با این تفاوت که نام یکی دیگر از سازندگان در زیر آن نوشته می شود و نه تصویر تغییری پیدا می کند و نه حتی افکت غیب شدن و ظاهر شدن مجدد آن!

صدای شخصیت ها و راوی داستان خوب است اما به جز راوی دیگر گویندگان زیاد جالب کار نکرده اند و حس شخصیت را به خوبی منتقل نمی کنند. همچنین بعضی از صداهای در داخل بازی اضافی هستند و مثلاً می شنوید که قهرمان بازی دستور حمله به یارانش را می دهد اما در بازی یاری ندارد. البته بر اساس داستان بازی و میان پرده ها باید در کنار قهرمان، سربازانی وجود داشته باشد اما وجود ندارد و شاید در بخش صداگذاری خواستند جای خالی آنها را پر کنند! باگ هایی هم در بخش صداگذاری وجود دارد، مثلاً پس از مرگ قهرمان بازی، همچنان صدای دستور او به یاران نداشته اش را می شنوید.

صدای محیط قابل قبول است اما صدای بعضی از ضربات خیلی بهتر می توانست باشد. موسیقی بازی هم زیبا و حماسی کار شده ولی اصلاً تنوع ندارد و تقریباً در تمامی مراحل یک موسیقی را می شنوید که از همان لحظه اول مرحله تا پایان آن بدون هیچ تغییری در طول موقعیت های مختلف پخش می شود. مشکل دیگر این است که این موسیقی بر روی میان پرده های ابتدایی و پایانی مراحل نیز پخش می شود که به دلیل ضرب آهنگ بالای آن باعث اخلال در شنیدن صدای راوی و یا شخصیت ها می شود.

بازی سیاووش به عنوان یک بازی کاملاً تولید داخل و سبکی که شاید کمتر کسی فکر می کرد سازندگان ایرانی در آن فعالیت کنند خوش ساخت است و طرفداران بازی هایی مشابه Diablo می توانند از این بازی نهایت لذت را ببرند. اما شاید سازندگان با کمی تاخیر در عرضه بازی و اضافه کردن بخش چند نفره و حذف باگ ها از همان اول، در سطح بین الملی هم حرف های بیشتری می توانستند داشته باشند. به هر حال شرکت سازنده نشان داد ارزش فنی خوبی دارد و نسبت به نظرات بازیکنان نیز کاملاً جوابگو است و از بازی با نهایت قدرت پشتیبانی می کند و حتی قول اضافه کردن بخش چند نفره به موتور بازی را نیز داده اند تا آن را در نسخه بعدی سیاووش اضافه کنند؛ که البته ساخت نسخه بعدی بستگی به موفقیت همین نسخه و همچنین بازی دیگر در دست ساختشان با نام "راش" دارد، پس در خرید این بازی و حمایت از سازندگان آن لحظه ای شک نکنید.